W każdej kuracji odchudzającej przychodzi moment, w którym waga staje w miejscu. To zupełnie normalne zjawisko, które dotyka nas już w pierwszym okresie stosowania diety. Metabolizm zwalnia, przystosowuje się do nowej sytuacji i organizm z większym wysiłkiem pozbywa się nadmiernej tkanki tłuszczowej. Specjaliści zalecają, aby w takiej sytuacji wprowadzić nowe modyfikacje diety lub zwiększyć codzienną "porcję" ruchu. Jeśli mimo intensywniejszego wysiłku fizycznego i bardziej restrykcyjnych ograniczeń twoja waga ani drgnie, może to świadczyć o zaburzeniu, utrudniającym skuteczne odchudzanie. Warto zasięgnąć porady lekarza lub dietetyka. Tylko specjalista pomoże nam zdiagnozować faktyczną przyczynę nadwagi lub otyłości.
Wiadomo, że u 10% społeczeństwa za nadmierną masę ciała odpowiadają geny lub choroby podstawowe. Zaburzenia przyczyniające się do braku spadku masy ciała, a nawet przybierania na wadze mogą mieć podłoże hormonalne, psychiczne lub metaboliczne. Choroby, których wspólnym mianownikiem jest nadmierna masa ciała są groźne i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Jeśli pragniemy, aby walka ze zbędnymi kilogramami była skuteczna, przede wszystkim musimy poznać przypadłość, która tę batalię utrudnia.
Niedoczynność tarczycy - choroba wywołana niedoborem hormonów tarczycy, jednego z ważniejszych organów dokrewnych odpowiadających między innymi za metabolizm. Podstawowymi 
objawami tej przypadłości są przybieranie na wadze, szybkie męczenie się, senność, obniżenie nastroju. Do diagnozy mogą być przydatne również takie dolegliwości jak: chłodna, szorstka, blada i łuszcząca się skóra, łamliwe, suche włosy, obrzęki twarzy, niewydolność serca, osłabienie siły mięśniowej, zaparcia, wzdęcia, obniżone libido, obfite krwawienia miesięczne czy impotencja. Jeśli oprócz nadmiernej masy ciała zauważysz wyżej wymienione objawy zgłoś się na konsultację do endokrynologa. Uprzednio zbadaj poziom hormonów tarczycy: TSH, fT4, fT3. Na podstawie wyników tych badań lekarz będzie w stanie zdiagnozować chorobę.
Istotną rolę w diecie osób chorych na niedoczynność tarczycy odgrywa jod, pierwiastek obecny w rybach i owocach morza, biorący udział w produkcji hormonów tarczycy. Z uwagi na swoją funkcję jest niezbędny do prawidłowego działania zarówno tarczycy jak i organów zależnych od jej czynności wydzielniczej. Dieta cierpiących na choroby tarczycy powinna być prawidłowo zbilansowana pod względem wartości energetycznej i odżywczej oraz zawartości jodu. Powinna być w niego bogatsza. Wyjątkiem jest specyficzny rodzaj niedoczynności tarczycy, choroba Hashimoto, w której podaż jodu należy ograniczać.
Zespół Cushinga - zaburzenie spowodowane nadczynnością nadnerczy. Otyłość towarzysząca tej chorobie jest specyficzna i w dużej mierze zależy od dystrybucji tkanki tłuszczowej podskórnej. U osób cierpiących na to schorzenie tłuszcz lokalizuje się w okolicy tułowia i karku. Towarzyszą mu czerwone rozstępy skóry. Dochodzi do zaniku mięśni kończyn i pośladków, pojawia się nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Dieta osób cierpiących na tę przypadłość powinna być zbilansowana, oparta o produkty o niskim indeksie glikemicznym. Ponadto powinna uwzględniać leczenie podstawowej choroby.
Zespół policystycznych jajników (PCOS), to pojęcie obejmujące niejednorodną grupę schorzeń. Choroba ta spotykana jest zarówno wśród kobiet z regularnymi cyklami owulacyjnymi o 
prawidłowej masie ciała jak i tymi z nadwagą lub cierpiących na otyłość o nieregularnych miesiączkach. Oprócz zbyt wysokiej masy ciała, kobiety z tą dolegliwością cierpią na nadmierne owłosienie typu męskiego (hirsutyzm) i nadmiar hormonów męskich. Owłosienie pojawia się na klatce piersiowej, twarzy, ramionach, brzuchu oraz innych częściach ciała. Często zauważa się jednocześnie nadmierne wypadanie włosów lub też łysienie typu męskiego. Czasami dołączają się zaburzenia polegające na występowaniu różnego rodzaju zmian skórnych. Mogą pojawić się trądzik i łojotok.
Z uwagi na towarzyszącą zespołowi policystycznych jajników insulinooporność dieta odgrywa istotną rolę w leczeniu zarówno otyłości jak i choroby podstawowej. Dieta w tej chorobie powinna być zbilansowana i dopasowana pod względem wartości odżywczej oraz umożliwiać prawidłowe odchudzanie. Największym wrogiem pań cierpiących na PCOS są produkty o wysokim indeksie glikemicznym, takie jak np.: białe pieczywo, biały ryż, makaron i ziemniaki zwłaszcza rozgotowane, miód, dżem i słodycze. Natomiast do zalecanych produktów węglowodanowych o niskim IG należą między innymi: pieczywo z pełnego ziarna, ryż brązowy, kasza gryczana, nasiona roślin strączkowych, surowe warzywa.
Wymienione choroby są jedynie przykładem dolegliwości, które mogą skutkować nadmierną masą ciała i powodować, że nasza kuracja odchudzająca jest nieefektywna. Zatem jeśli zauważmy u siebie powyższe objawy, ponadto stwierdzimy, że nasza dieta nie przynosi oczekiwanych wyników udajmy się na konsultację do lekarza. Pomoże nam znaleźć przyczynę, która utrudnia skuteczne odchudzanie. Jeśli już ją zdiagnozujemy warto wybrać się do dietetyka, który dopasuje odpowiednią dietę, wspomagającą skuteczną utratę masy ciała.
